speed testy
RFC (ang. Request for Comments – dosłownie: prośba o komentarze) – zbiór technicznych oraz organizacyjnych dokumentów mających formę memorandum związanych z Internetem oraz sieciami komputerowymi. Każdy z nich ma przypisany unikatowy numer identyfikacyjny, zwykle używany przy wszelkich odniesieniach. Publikacją RFC zajmuje się Internet Engineering Task Force.
Dokumenty nie mają mocy oficjalnej, jednak niektóre z nich zostały później przekształcone w oficjalne standardy sieciowe, np. opis większości popularnych protokołów sieciowych został pierwotnie opisany właśnie w RFC.
Spis treści
1 Powstawanie RFC
2 Historia
3 Tematyczna lista RFC
4 Humorystyczne RFC
5 Format
6 Przypisy
7 Linki zewnętrzne
Powstawanie RFC
Witryna RFC-Editor wydaje każdy nowy dokument z unikatowym numerem, wykorzystywanym przy późniejszych odniesieniach do niego. Po publikacji RFC nie jest już poprawiany i zmieniany. W przypadku pojawienia się błędów redakcyjnych, odpowiednie poprawki zawarte są w erracie. Dla korekty nieprawidłowych rozwiązań lub sprostowania idei publikuje się nowy RFC, anulujący poprzedni. W ten sposób zbiór RFC jest też cennym historycznym zapisem procesu rozwoju technologii internetowych.
Dokumenty RFC są pisane przeważnie na podstawie doświadczenia przez jednego eksperta lub niewielką grupę ludzi. Ma to kilka oczywistych i ważnych zalet nad opracowywaniem oficjalnych standardów w organizacjach takich, jak ANSI czy ISO. Objawia się to m.in. publikacją humorystycznych RFC (opisanych w dalszej części).
Historia
Idea dokumentów RFC pojawiła się w roku 1969 jako część projektu ARPANET. Z biegiem lat przekształciła się ona w oficjalne forum dla inżynierów zajmujących się infrastrukturą sieci komputerowych.
Początkowo dokumenty RFC były pisane na maszynie, a kopie rozprowadzano w tradycyjny sposób między zainteresowanymi badaczami[1]. Kiedy w grudniu 1969 wystartowała sieć ARPANET, zaczęto je publikować w formie elektronicznej i rozpowszechniać za jej pośrednictwem.
RFC 1 zatytułowany „Host Software” został napisany przez Steve’a Crockera z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Los Angeles i opublikowany 7 kwietnia 1969 roku[2]. Crocker przygotowywał szkic dokumentu w łazience, aby nie budzić swojego kolegi z pokoju.
RFC 3, po raz pierwszy definiujący całą serię, przypisuje jej istnienie nieformalnej grupie ludzi określających siebie mianem „Network Working Group”. Byli wśród nich autorzy pierwszych dokumentów oraz ludzie, którym dostarczano kopie[3]. Od roku 1969 aż do swej śmierci w 1998 roku redaktorem dokumentów technicznych był Jon Postel. Później kontrolę nad projektem przejął Bob Braden.
Nazwa serii Request for Comments, którą wymyślił Steve Crocker, miała być skromnym tytułem podkreślającym to, że każdy może przedstawiać takie dokumenty na dowolny temat i nie stanowią one żadnego standardu
Humorystyczne RFC
Osobny artykuł: Primaaprilisowe RFC.
22 czerwca 1973 roku ukazał się pierwszy humorystyczny dokument RFC zatytułowany „ARPAWOCKY” (RFC 527)[5]. W późniejszych latach wydano ich jeszcze kilka, natomiast od 1989 roku publikowane są one regularnie w prima aprilis. Praktycznie wszystkie nie mają żadnego zastosowania; zostały napisane dla rozrywki. Oto tytuły niektórych z takich dokumentów:
TELNET – opcja gubienia danych (RFC 748, 1 kwietnia 1978)[6]
Transmisja datagramów IP przez gołębie pocztowe (RFC 1149, 1 kwietnia 1990)[7]
Hyper Text Coffee Pot Control Protocol (HTCPCP/1.0) (RFC 2324, 1 kwietnia 1998)[8]
Transmisja pakietów IP poprzez gołębie pocztowe z QoS (RFC 2549, 1 kwietnia 1999)[9]
Protokół Generowania Liczby PI (RFC 3091, 1 kwietnia 2001)[10]
Etymologia słowa „foo” (RFC 3092, 1 kwietnia 2001)[11]
Electricity over IP (RFC 3251, 1 kwietnia 2002)[12]
Format
Wszystkie dokumenty RFC są dostępne w podstawowej formie jako tekst ASCII, z wyjątkiem RFC 1119 opublikowanego w formacie Postscript[13]. Dokumenty RFC można także spotkać w innych formatach.
zrodło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Request_for_Comments
